Friday, January 14, 2011

जुहारी मुक्तक- भाग १३, सीता सुबेदी V बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग

सीता सुबेदी
नजानेरै नजर मेरा जुधाएथें घरीघरी ।
उमंगमा तिम्रो सामू कुदाएथें घरीघरी ।
तिमीलाई दुख्ने पीडा ममा पनि हुन्छ कति ?
हाँसो खुशी छर्न भनी उदाएथें घरीघरी । 

                                          बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
                                          नशालु त्यो नजर तिम्रो जुझाएथ्यौ धेरै चोटी ।
                                          दु:खेको यो छाती माथि कुदाएथ्यौ धेरै चोटी ।
                                          म दु:खेको क्षण हेर्न तिमीलाई रमिता भो,
                                          हाँसो खुशी छर्न खोज्दै,उडाएथ्यौ धेरै चोटी ।
सीता सुबेदी
कस्तो नशा चढेकोथ्यो जुधाउँदा नजर तिम्रो ।
ढुकढुकी चाल बढेकोथ्यो जुधाउँदा नजर तिम्रो ।
मन दुखेको दोष मलाई किन लाउँछौ घरी घरी,
मौनतामा अडेकोथ्यो जुधाउँदा नजर तिम्रो ।

                                           बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
                                          बैश चढ्नु नशा बढ्नु प्रकृतिको खेलै यस्तो ।
                                          बढ्ने गर्छ ढुकढुकी जवानीको बेलै यस्तो ।
                                          नशालु ती नजरले घोप्यौ नशा दु:ख्नेगरि,
                                          मौनमूहार चञ्चल मन बगीरने भेलै यस्तो ।

सीता सुबेदी
सम्हाल्न पो गाह्रो पर्यो जवानी जो चढेपछि ।
पोखुँ अन्त कहाँ मैले धड्कन यो बढेपछि ।
नशा रै'छ तिम्रो प्रीत सम्हाल्नु पो कसोगरि?
सुम्पिएर मन भित्र तिम्रो माया जडेपछि ।

                                            बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
                                           चढिर'ने जवानीलाई माली चाहिएछ क्यारे ।
                                           पोख्नलाई जवानी त्यो थाली चाहिएछ क्यारे ।
                                           नशानशा फुलाएर प्रीति फूल छरिदिउँ कि ?
                                           अङ्गअङ्ग नचाउँन ताली चाहिएछ क्यारे ।

सीता सुबेदी
जवानीको आगमन बुझ्न पर्दा पर भाग्छौ?
मताउने प्रीत प्याला रुझ्न पर्दा पर भाग्छौ ?
थाहा हुँदाहुँदै पनि लुकाउछौ किन माया?
सम्हालेर हाम्रो माया पूज्न पर्दा पर भाग्छौ ?

                                             बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
                                           तिम्रो जवानीको रङ्ग हेर्न पर बसेँको थेँ ।
                                           प्याला चढाउँने ढङ्ग हेर्न पर बसेको थेँ ।
                                           थाहा थियो तिम्रो चाह ढुकढुकीमा नाच्ने सधैँ,
                                           तिमी नाच्दा नाच्ने अङ्ग हेर्न पर बसेको थेँ ।

सीता सुबेदी
चढाउने प्रीत तिम्रो नाउमा सधै देख्नपाउँ।
सजाएर मन्दिर मनको हृदयमा लेख्नपाउँ ।
जसरी यो मन भित्र बसेकोछौ पलपल,
ओडाएर घुम्टो संधै तिमीलाई छेक्नपाउँ ।

                                            बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
                                            हृदयका पानाभरि लेख्न सक्छ्यौ प्रीत प्याला ।
                                            भावनामा पूजा अनि देख्न सक्छ्यौ प्रीत प्याला ।
                                            मनमा तिम्रो बस्न सकेँ तनमा पनि बस्न सकुँ,
                                            प्रकृतिका छटासँगै छेक्न सक्छ्यौ प्रीत प्याला ।

जुहारी खेलीएको स्थान:- फेसबूक सञ्जाल
आयोजक:- मुक्तकिला मनहरु
समय : १४ जनवरी २०११ / ३० पौष २०६७ दिउसो  ३:०० देखि ४:०० बजेसम्म ।

No comments:

Post a Comment

अतिथिहरु