सीता सुबेदी'प्रकृति'
आज मेरो देश दु:खेको छ ।
आज मेरो शिर झुकेको छ ।
कति बिसाउ बिन्ति तिम्लाई,
लाग्छ मेरो भाग्य चुकेको छ ।
बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
माया गरौँ देशलाई अनि रमाउँछ ।
बिश्वको शिर नेपालले नामकमाउँछ।
नामदाम मात्र कहाँ देशले कमाउँने ?
सन्ततीको प्यासमेट्न हिउँ जमाउँछ ।
सीता सुबेदी'प्रकृति'
माटोमा पसिना चुहाएकै छु ।
सकेको रगत बगाएकै छु ।
तै पनि देखिन सुभ-संकेत
खाली सपना तुहाएकै छु ।
बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
पसिनाले ढुङ्गा हैन मुठ्ठी माटो भिजाउ ।
एकले हैन सबैजना जुटी माटो भिजाउ ।
मेचीकाली कैले दु:ख्दा, देश संझे पुग्छ,
पाखुरीको बल्ले माथि उठी माटो भिजाउ ।
सीता सुबेदी'प्रकृति'
नदी खेरगए बाल्न पाइएन ।
फुस्रो माटो पगाल्न पाइएन ।
बगरको बालुवाको के कुरा ?
सपना यहाँ संगाल्न पाइएन ।
बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
नदीनाला तिम्रै निम्ति बगेकाछन् हेर ।
छिमेकीले खोसीखोसी लगेकाछन् हेर ।
फुस्रो माटो बगरको कुरा गर्छौ तिमी,
जनताले नै यो देशलाई ठगेकाछन् हेर ।
सीता सुबेदी'प्रकृति'
जलशक्ति खेर गयो बाल्न जानिएन ।
बगरमा छन् सुन चाँदी चाल्न जानिएन ।
खेर गयो सबै कुरा अब बाँकी के नै छ ?
देश डुबाउने गाँठी कुरा ढाल्न जानिएन ।
बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
जलशक्ति भन्दा पैले जनशक्ति तयार पार ।
देशको बिकास गर्नलाई देशभक्ति तयार पार।
मनबचन र कर्म गरे सफल्ताको ढोका खुल्छ,
ढाल्ने ढल्ने भन्दा पनि सीपअत्ति तयार पार ।
यो जुहारी को रिदमले मनै तान्यो ! बधाई दुवै सर्जकहरूलाई !
ReplyDelete