सीता सुबेदी'प्रकृति'
अँध्यारो रातमा सधै, जूनबनी कति आँउनु ?
सरगम त्यो रागमा सधै,धुनबनी कति आँउनु ?
खै त कुरा बुझ्ने होइनौ मायाको मूल्य छैन,
सम्झौता गर्दै आखिर गुनबनी कति आँउनु ?
बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
अँधेरीको जून नभए बिहानीको लाली बन ।
सरगमको राग नभए संगीतको ताली बन ।
माया मात्र है'न बरी छाँयाको नि मूल्य हुन्छ,
सम्झौतामा गुण हैन सम्झनाको माली बन ।
सीता सुबेदी'प्रकृति'
लाली बन्ने चाहना यो, मनमा नै रहिरह्यो ।
माली बन्ने बहाना यो, मनमा नै रहिरह्यो ।
माया बरु नलागेकै राम्रो हुन्थ्यो निष्ठुरीको,
काली बन्ने सपना यो, मनमा नै रहिरह्यो ।
बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
चाहना त्यो मनमा भए पलाउँने छ एकदिन ।
बहानाले चाहनालाई फलाउँने छ एकदिन ।
माया मोहा प्रकृतिको नियमै हो हेर बरी,
भावनाले निभेको दीप बलाउँने छ एकदिन ।
सीता सुबेदी'प्रकृति'
चाहना यो निमोठेर, हाँस भन्छौ किन फेरी ?
बहाना त्यो जिल्याउँदै, बाँच भन्छौ किन फेरी ?
माया तिम्रो नलागे त, साथ छोडि पर जान्थे ,
दीप निभ्यो मन भित्र, जाँच भन्छौ किन फेरी ?
बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
हात छुँदा निमोठेको दोष मात्र दिन्छ्यौ बरी ?
भावनाको कुरा गर्दा रोस मात्र दिन्छ्यौ बरी ।
माया प्रीति बिश्वासको सबै भन्दा ठूलो पाटो,
हामी बिचको दुरी किन कोस मात्र दिन्छ्यौ बरी ।
सीता सुबेदी'प्रकृति'
सपना यो मनमा कति तिम्रै लागि बुनेकी थें ।
हजार यी मनका आशा तिम्रै लागि चुनेकी थें ।
चोट दियौ मन मेरो भाँची दियौ दुख्ने गरि ,
मौनतामा चोखो माया, तिम्रै लागि तुनेकी थें ।
बिष्णुनन्द चाम्लिङ्ग
सपना र कल्पनामा मात्र जाल नबुन बरी ।
दृष्टि भ्रम हुँन सक्छ ठम्याए सि चुन्न बरी ।
चोट दे'को दोष लाग्दा पीडा कति होला ममा,
मौनताले मनै जल्छ भावना नथुन बरी ।
जुहारी मुक्तक-
खेलीएको स्थान:- फेसबूक सञ्जाल
आयोजक:- मुक्तकिला मनहरु
समय : ३१ डिसेम्बर २०१०/ १६ पौष २०६७ दिउसो २:०० देखि ४:०० बजेसम्म ।
No comments:
Post a Comment